Windmolen 17
Op de grens van Meerveldhoven en d’Ekker staat ‘De Adriaan’. Deze molen behoort tot de rijksmonumenten.
De familie van Grinsven heeft de molen in 1906 laten bouwen. Aanvankelijk maalde Van Grinsven zelf, maar vanaf 1911 werd de molen verpacht. In de crisisjaren dienden zich geen nieuwe huurders meer aan, waardoor de eigenaar zijn voormalige pachter Adrianus de Jongh vroeg om voorlopig toezicht op de molen te houden. In 1936 komt de molen in eigendom van zijn voormalige pachter A.J. de Jongh.
De ‘Adriaan’ is een belt- of korenmolen met bovenkruier. Een ronde stenen molen, waarvan de stenen aan de westkant gepleisterd en gewit zijn, bedoeld om de romp aan die kant waterdicht te maken. In tegenstelling tot de meeste beltmolens heeft ‘De Adriaan’ maar één tunnel (toegang). Hij is gebouwd als graanmolen, maar wordt sinds WO II niet meer zo gebruikt. De terp waarop de molen is gebouwd diende in de Tweede Wereldoorlog als schuilplaats voor de burgerbevolking. Er werd een provisorisch nachtverblijf ingericht waar men zich veilig waande. Vanaf september 1944 hadden de Engelsen hun commandopost in de molen, waardoor de molen op nieuwjaarsdag 1945 – terwijl de Kempen al lang bevrijd was – alsnog onder vuur werd genomen.
‘De Adriaan’ is eind jaren 50 en eind jaren 60 door de gebroeders Adriaans uit Weert gerestaureerd. Na de tweede restauratie kreeg hij de naam ‘De Adriaan’. In de molen is nu groepsrestaurant ‘Inn de Molenberg’ gevestigd. Vanaf 1988 is molenbouwer John de Jongh eigenaar van de molen.