Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Witte gij ’t nog?

Op slot

Jan Huijbers van Schoot was vaste klant in De Plank, het café van Joop en Joke Joly dat nu ‘In d’n Olie-fant’ heet. Jan was een verstokte vrijgezel en kwam niet alleen voor de nodige pilsjes maar ook voor d’n buurt. En buurten kon Jan.

Plat Veltefes
Hij sprak nog onvervalst plat Veltefes met prachtige woorden en uitdrukkingen die nu nog slechts sporadisch of zelfs niet meer gebruikt worden. “De wöw bè ons neffe hî-g-’t nogal begaojd. Ze hî nie makkelijk noep mer ze zal ’t nou toch moete besnieten.” Achteraf gezien is het spijtig dat we nooit allerlei voltreffers van Jan genoteerd hebben. “Piepende kröges, gân oit lang mee.” Of: “Ze schijt hôoger dan d’r kont stî.”

Van veel buurten krijg je heel veel dorst en Jan was altijd goed bezig om dat in ieder geval te voorkomen. Maar uiteindelijk moest de fiets hem toch weer naar huis brengen. Deze keer wilde dat niet lukken. Hij kreeg het sleuteltje wel in het slot gefrot, maar de klik wilde niet komen. Jan terug naar binnen. “Joep, ik krèeg m’nne fiets nie van slot, kunde gij ’s efkes kèèken, mischient dè gij ’t bitter ziet.” Jan sprak Joop steevast met Joep aan. Joop stond altijd klaar voor zijn klanten en ging bereidwillig mee naar buiten. Maar wat hij ook deed, het slot wilde niet meewerken.

“Goeje raod is geld werd”, wist Jan, maar dat bracht hem nu niet veel verder. “Ik kan oew slot deurzaoge en eraf haolen, Jan”, adviseerde Joop. “Te voet dè hille end nâar huis, dè nog nie bekant”, filosofeerde Jan. “Zaoge mer, haolt ‘t ‘r mer af.” Joop en de zaag hadden het probleem nu snel opgelost en Jan kon tevreden naar huis zwalken.

De volgende dag bleek er toch nog een probleem te zijn. Jan terug naar De Plank. “Mer Joop, wa hedde me nou toch klaor gemakt? Dè ’s menne fiets hillemal nie.” En Joop was natuurlijk zo goed om er op zijn kosten een ander slot op te zetten. Want ruzie met een andere klant zal hij ook niet gewild hebben.

MEER VERHALEN

De Poes vertelt

Het dorpsleven van weleer was een bron voor sterke verhalen en anekdotes. Over de familie Van Gompel, bekend van café De Poes in de Kromstraat, zijn er veel in omloop.

De Maria van Heers

Langs ’s-Heren wegen kun je op verrassende plekjes een Mariakapelletje tegenkomen. Of een Mariagrot zoals op Heers.

Michieleke begraven te Veldhoven

Tot 1900 werd de laatste kermisdag afgesloten met een heuse begrafenis. Michieleke, een manneke gemaakt van een peen of bietwortel werd dan in een sigarenkistje onder luid gejammer begraven.

Zo zeeje we dè

De familie Van der Meeren op Schoot heeft een overzicht gemaakt van uitdrukkingen die in hun familie vaak gebruikt werden.

Plankgasfeest

De carnaval van 2003 stond op stapel en Ad Welten zou als prins Caravano de prins van Groot-Veldhoven zijn. De kasteleins van Veldhoven-Dorp hadden het plan geopperd om op dinsdag hun cafés te sluiten en gezamenlijk een grote feesttent op de Plaatse te zetten.

Die kommen ‘r bè mè nie in

Over Driekske Bullens doet in Veldhoven een mooie anekdote de ronde. Driekske vestigde zich begin jaren 50 met zijn gezin vanuit Oirschot op Zonderwijk waar hij – evenals in Oirschot – een café uitbaatte.

De mysterieuze klok

Vóór 1910 stond op de hoek van de Dreef en de Heerseweg het in 1771 gebouwde raadhuis. Meester Rijken heeft er het volgende verhaal over opgeschreven.

Boomincidenten op Schoot

Op Schoot woonde, aan de rand van den Oeienbosch, het gezin van Harrie en Drieka van der Meeren. Het was alles behalve een doorsneegezin met een eigen levensfilosofie.

De Kromstraat in 1958

Een wandeling door de Kromstraat van 1958 met een terugblik in het verleden. Een artikel in De Kempenaer uit dat jaar was omlijst met advertenties van winkeliers in de Kromstraat.

De Watermeulen

De boerderij die tot aan de ruilverkaveling in de jaren 60 van de vorige eeuw op Dorpstraat 169 stond, kent een rijke geschiedenis.

Mie Fiets uit Oers

In Oerle woonde en leefde van 1854 tot haar dood in 1932 Marie Renders, die in haar jonge jaren bijzonder rap was en daardoor de bijnaam Mie Fiets verwierf.

Verloren soldaten ‘terecht’

Een foto van een Engelse begraafplaats aan de Veldhovense Van Vroonhovenlaan gemaakt door Len (Leonard) Hart kwam in 1995 in handen van Jan van Beers.

Zeelst in het Rijksmuseum

Soms kan door speuren, vergelijken, kijken en concluderen een historische puzzel opgelost worden, zo ervoer Marcel Dings – inwoner van het Limburgse Steijl – toen hij onderzoek deed naar een oude tekening van zijn woonplaats, tenminste dat vertelde de toelichting bij de tekening hem. De tekening, opgeslagen in het Rijksmuseum in Amsterdam, bleek echter geen tekening van Steijl, maar van Zeelst.

Mijna’s winkeltje

Mijna van der Meeren is in de jaren 60 van de vorige eeuw in Veldhoven-Dorp een begrip geworden.