In 1801 krijgt Henricus Petit de opdracht om voor fl. 336 de gebarsten luidklok uit de kerktoren aan de Oude Kerkhof te halen en te vergieten tot een nieuwe. Petit voorziet de klok van de tekst: “Door mij geluijd maak ik bekend den Godsdienst en het levensend Henricus Petit me fudit Anno Dommini 1801”.
In 1834 verhuist de klok naar het nieuwe waterstaatskerkje aan de Dorpstraat. In 1944 wil de bezetter de klok in beslag nemen om hem om te smelten in een Duitse wapenfabriek. Schooljongens verhinderen dat en laten de klok onderduiken. Na de oorlog wordt hij in triomftocht terug naar zijn plaatsje in de kerktoren gebracht. Maar in 1991 verliest hij zijn klank. Hij wordt gebruikt voor het oprichten van het oorlogsmonument in de Kleine Dreef waar we jaarlijks op 4 mei de Veldhovenaren herdenken die slachtoffer zijn geworden van oorlogsgeweld.
Veldhovenaren laten zelden of nooit blijken trots te zijn op iets in hun gemeente. Maar hier mogen we toch echt wel trots op zijn: op de klok die we behouden hebben, op de schooljongens die hem gered hebben en op het monument dat van de klok is gemaakt.
Foto: De klok uit 1801
