De Oude Kerkhof is één van de oudste historische locaties in de gemeente Veldhoven. Tot de komst van de wijk d’Ekker lag hij midden in de akkers. Het is nu een parkje met 23 groene en bruine beuken van ongeveer 160 jaar oud die de oorspronkelijke vorm van het voormalige kerkperceel zichtbaar maken. Eeuwenlang heeft op dit perceel de kerk van Veldhoven-Dorp/Sonderwijck gestaan.
Misschien dat het lidwoord ‘de’ in de naam wat vreemd klinkt. Moet het niet ‘het’ Oude Kerkhof zijn? Nee, ‘hof heeft hier de betekenis van ‘tuin’. In het dialect wordt dan van ‘den hof’ gesproken, oftewel de tuin bij de kerk. Vandaar ‘de’ kerkhof.
De witheren
In de 15e eeuw is er een stenen kerk gebouwd. Het is een kruiskerk, ruim 26 meter lang en 35 meter hoog. Maar vóór die tijd hebben er iets ten zuiden van deze kerk waarschijnlijk een of meer houten kerkjes gestaan, zelfs al voor 1245. In dat jaar verwerven de witheren van de abdij van Postel -dan nog een
priorij- het patronaatsrecht van de parochie in Sonderwijck-Veldhoven en zullen dat tot 1826 behouden. De Norbertijnen uit Postel hebben eeuwenlang hun stempel gedrukt op het religieuze en economische leven in Veldhoven. Een aantal straatnamen rondom de Oude Kerkhof zoals Postelstraat herinneren ons aan hun betekenis voor Veldhoven.
Gesloopt
Bij de Vrede van Munster in 1648, die een einde maakt aan de 80-jarige Oorlog, moeten de katholieken hun kerk aan de hervormden van Veldhoven afstaan. Ze moeten zich gaan behelpen met zgn. schuurkerken. Pas in 1798 komt de 15e eeuwse kerk weer in katholiek bezit. De kerk is dan zodanig verwaarloosd dat hij in 1814 wordt gesloopt. De afbraak van de toren volgt in 1834 Met het afbraakmateriaal van de toren wordt de fundering gelegd voor de waterstaatskerk in Veldhoven-Dorp die in 1913 vervangen werd door de huidige kerk. De contouren van de stenen kerk op de Oude Kerkhof worden sinds 1994 aangegeven met klinkers en opgemetselde muurtjes.
Luibier
In Veldhoven bestond het gebruik dat, zolang de overledene ‘boven aarde stond’, door de buren 3x per dag de klok werd geluid. Als ‘vergoeding’ daarvoor werden ze, na de bijzetting van het lijk, getrakteerd op een halve of soms een hele ton bier. Dat bier heette luibier.
Monument
Op de begraafplaats van de Oude Kerkhof worden tot 1892 zowel katholieken als hervormden begraven. In dat jaar nemen de katholieken het nieuwe kerkhof bij de kerk in Veldhoven-Dorp in gebruik. De bouw van de wijk d’Ekker maakt ook voor de hervormde gemeenschap een einde aan het gebruik van deze begraafplaats. De wet van 1869 bepaalt dat er binnen 50 meter van een begraafplaats geen huizen gebouwd mogen worden. Vanaf 1958 vinden er geen begrafenissen meer plaats. In 1974 koopt de gemeente het gedeelte dat nog in bezit is van de Caeciliaparochie in Veldhoven-Dorp, in 1992 het gedeelte dat de hervormden in eigendom hebben en wel voor het symbolische bedrag 1 gulden.
Herbegraven
In het najaar 1992 worden de laatste graven geruimd. De stoffelijke resten worden op de Hoge Boght herbegraven. Een zwart granieten monumentje van de Eindhovense kunstenaar Henk Oddens herdenkt de doden op de Oude Kerkhof met de tekst ‘aan hen die hier begraven werden’.
Foto: Tot begin jaren so van de vorige eeuw lag de Oude Kerkhof nog eenzaam temidden von de akkers.