Een legendarische persoon uit Oerle in de 20e eeuw is ’t Misterke. Klein van stuk, maar groot van waarde. Hij wordt geboren op 12 september 1883 in Vessem. Voordat hij in 1912 in Oerle benoemd wordt tot hoofd der school is hij onderwijzer in Lierop en Asten. Dit blijft hij tot 1 januari 1950. In die 38 jaar dient hij Oerle in al zijn facetten. Hij is erg muzikaal. Hij is dirigent en organist van het kerkkoor en voorzitter en onder-directeur van fanfare St. Cecilia. Als voorzitter van de Oost-Kempische bond volgt hij ook de prestaties van de naburige muziekgezelschappen. Als er in het dorp een feest plaats vindt is Lauwerentius altijd de avoorzitter van het feestcomité. Hij betekent ook veel voor de boeren. Hij is voorzitter van de veefokvereniging, de stierhouderij en de boerenleenbank en geeft les aan de land- en tuinbouwschool, een avondschool voor volwassen boeren. Hij laat zich wel eens verleiden om na de lessen op deze laatste school samen met de leerlingen een borreltje te gaan drinken. Altijd jenever. En als het er teveel worden, dan kiest hij voor een borreltje met water.
Pauselijke onderscheiding
Op zijn 70e verjaardag in 1953 ontvangt hij het erekruis ’Pro ecclesia et pontifice’. In 1955 wordt hij geïnterviewd voor een artikel in de Sint Jansklokken. Dit wordt afgesloten met: “Mister van der Heijden is Oerle en Oerle is mister van der Heijden en als ’t misterke er eens niet meer zal zijn, dan is Oerle er ook niet meer.”
Tiny Leijten
