Je begint in ’68 als broekie in de eerste klas, de brugklas MAVO, het nieuwe schooltype als opvolger van de ulo/mulo. In totaal 37 leerlingen verdeeld over twee klassen. In 1970 verhuizen we van Oerle naar Zeelst.
Nieuwe school
De plannen voor een nieuwe school in Veldhoven-Zeelst dateren al van 1963. Toch duurt het nog jaren voor die plannen gerealiseerd zijn. De heer Jegering, directeur, is de grote drijvende kracht achter de nieuwe school. Met ingang van het schooljaar 1970/1971 wordt op 1 augustus het nieuwe gebouw aan de Blaarthemseweg in Zeelst betrokken.
De naam
Het eerste deel van het woord (Selst/Zeelst) is vermoedelijk afgeleid van het Middelnederlandse woord Selsate, wat zoiets betekent als plaats waar het grote huis (kasteel) staat. In horst zit o.a. de betekenis “nest” opgesloten. Met een beetje fantasie kom je uit op: “Onderdak/plaats, waar men zich veilig voelt”.
Alle 19 geslaagd
Hoewel het leerlingenaantal van Mavo Selsterhorst vanaf 1970 sterk groeit van 100 naar 250 leerlingen, dunt de klas met de eerste Mavo-‘klantjes’ snel uit. In het 4e jaar (schooljaar 1971-1972) zijn er daar nog 15 van over. Dit wordt aangevuld met vier instromers, zodat negentien leerlingen eindexamen doen. Alle 19 slagen ze in 1972 voor het Mavodiploma en menen dat we met zoveel kennis in de pocket de wereld kunnen veroveren.
Leraar erbij
Zonder slag of stoot gaat dat niet. Niet alle leerlingen halen de eindstreep. Maar ook een aantal docenten haalt de eindstreep niet. Met de wetenschap van nu denk je, wat hebben we toen gedaan om het bepaalde leerkrachten zo moeilijk te maken, dat ze met een burn-out thuis komen te zitten. Ik zie, de strenge maar rechtvaardige directeur Jegerings nog de klas binnenstormen met wat we nu (weer) gedaan hebben met de docent economie, een examenvak en dat in het examenjaar. Er wordt een leraar van Mavo Don Bosco bij gehaald, de heer Van den Boom. Dan blijkt dat we van de leerstof voor het derde en vierde jaar nog niets ‘eigen’ hebben gemaakt.
Korte metten
Van den Boom maakt korte metten met ons klasje. Allemaal extra lessen volgen, niemand uitgezonderd en zelfs op zaterdag les. En als er één ontbreekt, zo zei hij met stemverheffing: “Dan ben ik weg en zoeken jullie het maar uit”. Even voelen we ons weer die burgpiepers, maar het helpt wel. Het is al een hechte groep, maar doordat we veel stof moeten inhalen, wordt de groep alsmaar hechter. En het resultaat mag er zijn. Misschien wel daarom dat de namen, zelfs na ruim 50 jaar nog steeds zo opgesomd kunnen worden. Alle eindexamenkandidaten slagen voor hun Mavodiploma. Er zijn zelfs tienen voor het centraal schriftelijk examen. De 100% score van geslaagden is nadien nimmer meer gehaald.
Groei en fusie
Mavo Selsterhorst kent begin jaren tachtig haar hoogtij dagen. In die jaren komen er nog een drietal noodlokalen bij. De school die is gebouwd voor maximaal 320 leerlingen kent in het schooljaar 1981 en 1983 514 leerlingen.
In 1994 fuseert Mavo Selsterhorst samen met Scholengemeenschap Veldhof en vso De Stolberg uit Eindhoven tot het huidige Sondervick College. Ook de drie scholen voor het voortgezet onderwijs van het Anton van Duinkerkencollege op Koningshof worden onderdeel van het Sondervick College.
Naar de Kempen Campus
In de zomer van 2007 verhuist Mavo Selsterhorst naar de Kempen Campus en komt het markante gebouw aan de Blaarthemseweg te Veldhoven-Zeelst leeg te staan. In 2008 wacht de sloophamer. Daarmee verdwijnt weer een stukje Veldhoven, waar veel oud-leerlingen en docenten met de nodige weemoed aan terug zullen denken.
Foto: Mavo Selsterhorst aan de Blaarthemseweg.